zaterdag 11 september 2010
STOP!
Op 1 mei 2007 schreef Harrie zijn eerste stukje in dit weblog. Volgens de teller die aan het weblog is verbonden is dit stukje 421 en het zal (in elk geval voorlopig) het laatste zijn.
Redenen zijn er genoeg. De belangrijkste is dat Harrie vooral het laatste jaar een hele andere kijk op zichzelf heeft gekregen. Daardoor heeft hij een beter besef gekregen van wat hij belangrijk in zijn leven vindt en waar zijn leven om zou moeten draaien. Relatieve soberheid, doen wat je leuk vindt en stoppen met nutteloze dingen doen zijn daar belangrijke onderdelen van.
Maar daardoor is hij tegelijkertijd -nog meer dan eerst- gaan inzien dat een dergelijke levensfilosofie in deze maatschappij juist helemaal niet gangbaar is. Sinds Harrie een mobiele telefoon met abonnement heeft genomen is dat besef ineens verhevigd. Was Harrie eerst gewoon een niet echt bij de tijdse man met een simpel mobieltje, nu blijkt hij ineens onbedoeld lid te zijn geworden van de kudde die men 'de grote massa' noemt.
En in het leven van die grote massa blijken mobieltjes -nog meer dan Harrie al vermoedde- een centrale plaats in te nemen. Het gaat nog net niet zo ver dat mensen die naast elkaar op de bank zitten een gesprek via hun mobieltje met elkaar voeren, maar het valt Harrie wel op dat heel veel gesprekken wel óver de mobieltjes gaan.
Harrie heeft de ergernis om dat soort dingen altijd gebruikt om hier stukjes te schrijven. Maar dat kost energie en die energie wil hij er niet meer in stoppen. Het lost namelijk niets op. Hooguit dat anderen zijn machteloosheid en frustratie begrijpen of erom kunnen lachen, maar zelf heeft hij er geen profijt van. En daarom stopt hij, hier en nu. Hij gaat zijn energie -in elk geval voorlopig- in dingen stoppen die hem energie opleveren in plaats van kosten.
Harrie bedankt u allen voor het lezen. Reageren zal vanaf nu ook niet meer mogelijk zijn. Als afsluiting een treffend gedicht van John O'Mill:
Deze planeet kan men rond blijven lopen
Met de bek van verbazing wagenwijd open
zondag 5 september 2010
Harrie en het occulte (2)
Harrie blij, dat-ie wichelroede kon lopen. Had-ie ein-de-lijk ook eens iets gevonden wat hij kon en nog iets vrij bijzonders ook. Maar drie dagen na zijn ontdekking is de eerste euforie alweer voorbij.
Harrie was zó enthousiast over zijn gave die eindelijk uit de kast kwam, dat-ie meteen een wichelroede bestelde. Die werd gisteren thuisbezorgd. Harrie spoorde er in mum van tijd precies de plek in de tuin mee op waar een andere wichelroedeloper ooit op verzoek van de toenmalige bewoonster een energieveld aantoonde en er een metalen geval begroef om dat veld op te heffen. Harrie groef het metalen ding een paar jaar later per abuis op, dacht dat het een kleerhanger was en gooide het weg.
Willie en Ricardo wilden daarna óók weleens proberen hoe die wichelroeden werkten en toonden de energiepiek even feilloos op als Harrie. Dinie, die een half uur later thuis kwam, bleek het kunstje vervolgens ook te beheersen.
Harrie gaat dus gewoon verder met zoeken naar iets wat hem bijzonder zou kunnen maken.
vrijdag 3 september 2010
Harrie en Frankrijk
Ooit leken Harrie en Frankrijk voor elkaar te zijn gemaakt, maar met het verstrijken der jaren werd de liefde minder. Harrie ontdekte deze zomer wat daar de oorzaak van is. Kijkt u even mee?
donderdag 2 september 2010
Harrie en het occulte
In 1976 gaf Gerrit Komrij in het NRC Handelsblad dagelijks zijn mening over de televisieprogramma's van de avond ervoor. In één van zijn stukjes meldt hij te hebben gekeken naar een interview van Simon van Collem (destijds filmrecensent en nu alweer jaren genietend van eeuwige rust) met actrice Karen Black. Van Collem zegt in dat interview dat Karen Black paranormale gaven bezit, omdat zij hem (Van Collem) van een zwerende vinger genas. Gerrit Komrij zegt daar vervolgens over dat zoiets in de geneeskunst geen paranormale gave, maar vaginale contractie wordt genoemd.
Harrie moest hier gisteravond aan denken. In het verleden hebben diverse mensen die zeiden over paranormale te beschikken aan Harrie verteld dat ook híj paranormale gaven bezat. Harrie heeft daarop weleens getracht om met aanbevolen kaartlegmethodes of het gebruik van pendels inzicht te krijgen in zijn eigen toekomst, maar succes had dat niet. Wel wist hij een toenmalige vriendin na kaartlegging te vertellen dat het tussen haar en haar vriendje niet lang meer zou duren. Die voorspelling kwam inderdaad uit, maar Harrie heeft uit dit succes nooit de conclusie getrokken dat hij daadwerkelijk over enige paranormale begaafdheid zou beschikken.
Maar gisteren is dat veranderd. Harries collega Toon had eerder in de week terloops opgemerkt dat hij de kunst van het wichelroedelopen beheerste. Daarmee kan hij storende elektrische stromen aantonen. Sommige mensen kunnen allerlei klachten krijgen van dat soort stromen, zoals hoofdpijn of slapeloosheid. Het neefje van een collega van Toon en Harrie bleef onzindelijk, tot Toon aantoonde dat er een stroom onder zijn bedje liep. Nadat Toon de stroom met een magneet had onderbroken was het ventje binnen een week zindelijk.
Harrie vroeg aan Toon of hij niet een keer een demonstratie van zijn kunsten wilde geven en dat heeft Toon gistermiddag gedaan. Hij had twee -in een L-vorm gebogen- metalen staafjes van thuis meegebracht en daar liep hij mee door Harries werkkamer. De korte kanten van de staafjes rustten losjes in zijn handen, terwijl de lange kanten in eerste instantie recht naar voren wezen. Maar toen Toon door de kamer liep, begonnen de lange kanten uit zichzelf naar elkaar toe te draaien. Hiermee bewees Toon dat er ook een elektrische stroom door Harries werkkamer liep.
Indachtig de mededelingen uit het verleden dat ook híj paranormale gaven bezat, kon Harrie het niet nalaten te vragen of hij het ook een keer mocht proberen. Dat mocht en het was meteen raak. Harrie kan óók stromen aantonen met wichelroeden!
Gisteravond heeft Harrie een uurtje op internet zitten zoeken naar informatie over wichelroedelopen. Wat hem het meest verblijdde was de opmerking dat degenen die wichelroede kunnen lopen bijna altijd ook met een pendel overweg kunnen. In het verleden had Harrie daar zoals gezegd géén succes mee, maar toen had hij ook zelf maar iets gefabriceerd. Nu heeft hij een paar échte, verzilverde wichelroeden besteld én een echte pendel.
Harrie heeft dus weer een nieuwe hobby voor de komende tijd!
Abonneren op:
Posts (Atom)