Twee jaar geleden besloot Harrie daarom om maar officieel een vijg te kopen bij een tuincentrum en hij plantte die in de voortuin. De vijg overleefde zowaar de eerste winter, zodat Harrie dacht dat Operatie Vijg nu ein-de-lijk geslaagd was. Maar toen de strenge vorst van begin dit jaar allang weer was verdrongen door de lentezon, bleek de vorst een vernietigende invloed te hebben gehad op Harries voortuin. Zijn vlinderstruik liep niet meer uit, de hibiscusplanten al evenmin en ook van de gekochte vijg bleef alleen een doods stammetje over.
Tot Harries verbazing leek de strenge vorst echter juist een heilzame werking te hebben gehad op het zaad dat de eenjarige papavers die hij vorig jaar had gezaaid hadden verspreid. Wekenlang was zijn voortuin één groot papaverveld. Harrie besloot de papavers eerst uit te laten bloeien en pas daarna de dode planten uit zijn voortuin te verwijderen.
Vandaag bleek dat hij met dat uitstel onbedoeld een goede zet heeft gedaan. Toen hij vanmorgen nog eens naar het dode vijgenstammetje keek zag hij tot zijn verbazing en vreugde dat de vijg náást het dode stammetje een nieuwe, springlevende loot had ontwikkeld, die inmiddels zelfs al hoger is dan het oude stammetje. De vijgenstekjes die hij twee weken geleden uit Frankrijk heeft meegebracht zijn dus in principe niet meer écht nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten