Baas

Omdat het buiten ineens koud werd heeft Harrie deze week de bak met sjaals, handschoenen en mutsen tevoorschijn getoverd. Ricardo pakte er meteen een sjaal en een paar handschoenen uit, maar Willie legde direct beslag op een grijze muts. 

"Volgens mij is die eigenlijk van je moeder", zei Harrie nog, maar toen had Willie de muts allang op zijn hoofd gezet. Gewoon, overdag, binnen.

Sindsdien zet Willie de muts eigenlijk alleen nog maar af als-ie naar school gaat (en de muts als bescherming tegen de kou zou kunnen dienen) en als-ie gaat slapen. Harrie vond dat in eerste instantie een beetje raar. Waarom loopt een puber de hele dag met een muts op zijn kop? Toen Harrie een puber was liet-ie het wel uit zijn hoofd! Met een muts op je kop liep je voor lul. Kou lijden was stoerder. Dacht hij toen althans.

Toen Harrie ernaar vroeg lachte Willie hem een beetje schamper toe (of uit?). Snapte Harrie dat dan niet? Een beetje baas draagt een muts. En zijn broek vet laag, dus met een bazenriem halfweg je kont vastgezet, zodat je de bovenkant van je bazenonderbroek kan zien. Het is nou eenmaal de kleding die hoort bij de die-hard hiphopfans en Willie is een hele grote op dat gebied.

Gisteravond waren Willie en Harrie maar met z'n tweeën. Ricardo zou de avond en nacht bij een vriendje doorbrengen (niet slapend natuurlijk, want ze hadden een LAN-party). Harrie opperde om dan samen uit eten te gaan en Willie vond het een strak plan. Hij had de hele dag in zijn joggingbroek, T-shirt en muts rondgelopen en moest zich dus nog wel even douchen en omkleden voor ze weg konden.

Fris ruikend en ogend kwam hij naar beneden, met de muts nog steeds op zijn hoofd. Terwijl Harrie zijn schoenen aan deed, deed Willie zijn jas aan. Niets wees erop dat hij zijn muts af ging zetten. En hoewel Harrie aannam dat Willie wel snapte dat je niet met een muts op je hoofd in een restaurant kon gaan zitten, vroeg hij voor de zekerheid toch maar even of Willie tijdelijk afscheid kon nemen van de muts.

De immer vrolijke blik op Willies gezicht verdween als sneeuw voor de zon.
"Hoezo", luidde vervolgens zijn vraag, die geladen leek met 100% pure teleurstelling.
- "Je gaat toch niet met een muts op in een restaurant zitten?", was Harries antwoord, dat op haar beurt geladen leek met 100% onvervalst onbegrip.

Heel even was Willie stil, maar toen sloeg hij keihard terug:
"Ja maar dit is niet zomaar een muts, dit is een fashion statement!".

Hierna kwam de lach op Willies gezicht weer terug. En Harrie zelf moest er ook om lachen. Zodoende heeft Willie tapas gegeten met zijn muts op en heeft Harrie twee uur lang met toenemende bewondering naar een baas met een fashion statement op zijn hoofd zitten kijken.