Harrie heeft morgen een sollicitatiegesprek. Wéér een sollicitatiegesprek kan-ie misschien beter zeggen. Deze keer gaat het om een functie bij zijn eigen werkgever.
In heel veel sollicitatiegesprekken die Harrie in zijn leven voerde wist hij potentiële werkgevers niet voor zich in te nemen. Dat Harrie maar drie dagen per week wilde werken was daarbij in 99% van de gevallen het struikelblok.
"Dat wil ik óók wel, drie dagen werken", zei één van de mensen aan de andere kant van de tafel ooit tegen Harrie.
- "Waarom doet u dat dan niet?", was de vraag die Harrie een logisch vervolg op deze ontboezeming leek.
"Omdat ik dan minder verdien natuurlijk", was het eerlijke antwoord.
Harrie -die in die tijd natuurlijk nog jonger en dus naïever was dan nu- meende vervolgens te moeten opmerken dat hij inderdaad dacht dat er altijd een direct verband was tussen het aantal uren dat iemand een functie in loondienst vervult en het salaris dat hij daarvoor in ruil ontvangt. Minder uren werken levert daardoor dus minder salaris op, maar wel meer vrije tijd. En de tijd die iemand zoals Harrie dan dus níet werkt kan vervolgens weer worden toegewezen aan één van de vele werkzoekenden in ons land, wat de staatskas ook nog eens ten goede komt.
Een goedkeurend knikje was wel het minste wat Harrie na deze eenvoudige uitleg van een nobele levensinstelling had verwacht, maar in plaats daarvan ontstak de man aan de andere kant van de tafel in woede. "Dan kan ik mijn huis toch niet meer betalen man!", riep hij uit.
- "Dan verhuist u toch naar een goedkoper huis?", probeerde Harrie nog, maar ergens voelde hij al wel aan dat hij de baan terzake wel kon vergeten.
Maar morgen is er dus weer een nieuwe kans en Harries wens om in deeltijd te werken zal waarschijnlijk niet eens onderwerp van gesprek zijn. Harrie solliciteert namelijk naar een functie als webredacteur en omdat hij is opgeleid om chemicus te zijn, neemt hij aan dat het voornamelijk over de vraag zal gaan of Harrie eigenlijk wel de kwaliteiten heeft die een webredacteur moet hebben.
Maar Harrie weet eigenlijk nú al dat de mensen met wie hij gaat praten die vraag met 'nee' gaan beantwoorden. En dat ligt niet zo zeer aan het feit dat Harrie de kwaliteiten ontbeert die een webredacteur moet hebben, als wel dat in dit geval het eigenlijke werk dat een webredacteur pleegt te doen (het redigeren van teksten voor internet) bijzaak lijkt te zijn. De webredacteur die men in dit geval zoekt lijkt vooral goed te moeten zijn in alles, behálve in het schrijven van webteksten. Autowassen, haar knippen, brood bakken, het land besturen, bejaarden helpen oversteken, boomhutten bouwen: alles behalve schrijven.
Maar Harrie gaat toch praten. Sollicitatiegesprekken kunnen soms raar verlopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten