Genaaid

Tuurlijk gaat het niet goed met Ajax. Al lang niet trouwens.

Voor een deel komt dat natuurlijk door Ajax en het beleid zelf. Dat beleid zuigt, de aankopen zijn fout en het spel is van een bedroevend niveau. Het gaat steeds meer op dat van PSV lijken. Maar: PSV wint steeds wél en Ajax niet.

Harrie ziet daar twee belangrijke redenen voor. In de eerste plaats is Ajax wél een grote naam in Nederland. En het is bekend dat men in Nederland graag de koppen snelt van hen die succes hebben. Daarom speelt Ajax áltijd tegen minimaal twaalf man: het publiek van de tegenstander is altijd zó anti-Ajax dat het soms in de gezamenlijkheid weleens tot een 13e man uitgroeit. Dat maakt winnen lastiger.

PSV heeft niet zoveel vijanden in Nederland. Sterker nog: die ploeg wordt nauwelijks voor vol aangezien in dit land, waarschijnlijk vanwege de provinciale uitstraling. Daarnaast is het spel van deze ploeg dermate saai, dat het vijandige publiek eerder in slaap wordt gewiegd dan tot haat wordt aangezet.

Tweede reden voor Ajax' teloorgang betreft de schandalige arbitrage in dit land. Waar PSV-ers voor elke duidelijk zichtbare fopduik een strafschop cadeau krijgen, krijgen Ajacieden die voor het oog van de scheids ter plaatse van het middenrif doormidden worden gezaagd in het gunstigste geval een gele kaart.

Gisteren luisterde Harrie naar de radio, ervan uitgaand dat Ajax gewoon van Twente zou verliezen. Vlak voor tijd, bij een 1-1 stand, meldde de verslaggever dat Ajax misschien wel een strafschop moest krijgen. Twente nam de aanval over, scoorde en won de wedstrijd. Precies zoals Harrie al verwachtte.

Maar 's avonds las Harrie dat zelfs het hoofd van het scheidsrechterskorps vond dat Ajax op een schandalige manier was belazerd. Harrie bekeek de beelden daarom zelf maar eens op Internet en wordt nu toch echt steeds moedelozer.

Het is in dit land verboden om ernstig zieke patienten een spuitje te geven. Voor Nederlandse scheidsrechters die rondom het sterfbed van een voetbalgrootheid zwerven geldt dit blijkbaar niet.