maandag 10 december 2007

Vrouwen


Of Harrie wel goed bij zijn hoofd is, werd gevraagd. En of iemand zijn gezicht eens even moest verbouwen. En dat allemaal omdat Harrie in de vorige aflevering vertelde dat hij de oproep van oudere feministen aan de nieuwe vrouwenlichting om hun stem te laten horen onnodig vindt. Vrouwen praten namelijk al de hele dag, vooral tegen hun mobiele telefoon, die naar Harrie's inschatting vanaf 2015 bij de geboorte aan meisjeshanden zal zijn vergroeid.

Onze aftredende bondscoach zou wel raad weten met de ongenuanceerde kritieken die Harrie te verwerken kreeg en de criticasters oproepen tot enige zelfreflectie. Na de commentaren is Harrie voor de zekerheid nog eens extra op kwakende vrouwen gaan letten en het is waarschijnlijk nog erger dan hij al dacht.

Het is Harrie nu namelijk ook al opgevallen dat vrouwen zelfs bij de yogalessen hun kop niet kunnen houden. Harrie sluit zich normaliter gewoon af voor de 14 vrouwen met wie hij een yogagroep vormt. Maar vandaag nam hij de proef op de som en kon hij vaststellen dat zelfs bij yoga, de plaats bij uitstek voor bezinning en zelfreflectie, het geblaat gewoon doorgaat.

Mevrouw Roedel, die graag eenheid binnen de groep heeft, hield niet op over een belangrijke gebeurtenis, volgende week. Wat die gebeurtenis was en wat het belang ervan was, mochten we niet weten.

Dan heb je mevrouw Giebel. Altijd te laat en dan elke week uitgebreid waaróm ze te laat is. Kom toch gewoon op tijd, muts!

Mevrouw Kwaak zal d'r mond alleen kunnen houden als die door een arts (eventueel in opleiding) wordt dichtgenaaid. Ratelt maar door over de kinderen, d'r man, hond, kat, Albert Heijn, enzovoort. Een spraakwaterval.

Naast Harrie ligt mevrouw Knor. Die is op zich wél stil, maar die weet zich zó goed te ontspannen dat ze gaandeweg in slaap valt. Haar gesnurk compenseert haar gebrek aan verbale inbreng ruimschoots.

Na de yoga ging Harrie naar Albert Heijn, in een poging om even tot rust te komen van de yoga. Achter Harrie aan glipte een moeder met kindje-in-winkelwagen de winkel binnen. Op zich geen probleem, tot de moeder uit volle borst Een grote banaan uit Afrika begon te zingen.

Nou is Harrie gauw gecharmeerd door kinderen en ook liederen van grote eenvoud hebben zijn warme sympathie. Maar als die liederen op hoge en valse toon worden voortgebracht door een volwassen vrouw, midden in een Albert Heijn op maandagmorgen, terwijl de winkelwagen met bijbehorend kind van de vrouw minstens 15 meter verderop staat en Harrie nét terugkomt van een bijeenkomst met de dames Knor, Roedel, Kwaak, Giebel, Mandje, Mutsje en Knookje, dan moet ie zich toch écht even inhouden.