donderdag 18 december 2008

In memoriJan

Harrie is sinds 12 december 2008, 22.20 uur wees. Op dat moment overleed zijn vader Jan.

Jan wilde geen poespas rondom zijn crematie. Verzekeraars vond hij oplichters en hij wilde niet dat iemand een cent teveel aan hem verdiende. Toch voelde hij zijn einde blijkbaar wél naderen. In zijn laatste weken had hij namelijk toch een aantal uitvaartverzorgers op de koffie gevraagd.

Daaronder was Merel Westermann, een vrouw. Jan had een hekel aan mannen en vond dat vrouwen alles beter kunnen. Daarin leken Jan en Harrie overigens niet op elkaar. Harrie en zijn zusjes hebben Merel als begeleidster ingeschakeld. Aan haar had zijn vader vrij precies verteld wat er na zijn dood moest gebeuren.

Jan wilde worden opgebaard in zijn eigen huis in Amsterdam. Daarna moest ie in de kist worden gelegd die hij zelf had getimmerd. Met die kist heeft ie destijds de rubriek "De Klus" in het Parool gehaald. En door dat bericht mocht ie zelfs zijn televisiedebuut maken in "Man bijt hond". Dat filmpje zal Harrie nog wel een keer met u delen.

De gevulde kist moest vervolgens in de auto van één van zijn kinderen naar crematorium "De Nieuwe Ooster" worden gereden. Van het geld dat werd uitgespaard moesten Jan's kinderen een feest geven.

En zo is het ook gegaan. Harries oudste zus en zijn zwagers Jozef en Rambo hebben Merel geholpen Jan in zijn zelfbouwkist te leggen. Harrie durfde dat niet. Merel zou trouwens een vrouw naar Jan's hart zijn geweest. Ze zou zó in één van Jan's vriendinnengroepen hebben gepast.

Vervolgens is de kist op een rijdend ding gezet en met de lift naar beneden gebracht. Daar stond Harries Mondeo klaar, met de stoelen plat en de klep open. De kist is in de auto geschoven, de stoelen zijn nog wat meer naar voren gezet en toen kon de klep gewoon dicht!

Dat was trouwens een beetje jammer. Harrie had gehoopt dat de kist nét niet zou passen en de klep met een sjorband open had moeten blijven. Jan zou het prachtig hebben gevonden als de politie hem nog postuum een bekeuring zou bezorgen!

Voor onderweg had Harrie de cd "The essential Jimmy Rushing" in de cd-speler gedaan. Een kopie van die cd heeft Harrie ook in de kist laten leggen, naast bloemen, foto's, een zelfgemaakt hondje, etc.

Zo heeft Jan zijn laatste meters op aarde dus in de achterbak van Harries auto afgelegd. Liggend, tussen de aandenkens van zijn kinderen en kleinkinderen, met goeie muziek op de achtergrond. Harrie stuurde, zijn jongste zusje Jannie zat ernaast. Jammer dat het koud en mistig was. Maar misschien hoorde dat er juist bij.

Op de laatste kruising vóór het crematorium kwam Harrie nog wel politie tegen. Die gunde Harries auto geen blik waardig.

Vanaf de ingang van het terrein van De Nieuwe Ooster heeft Merel voor Harries auto gelopen. "Dat is toch mooi nog een beetje statig", zei ze. Zo heeft ze de auto naar de achterzijde van het crematorium begeleid. Daar staan twee ovens. Harrie parkeerde zijn auto met de achterkant naar de ovenruimte.

Vervolgens is de kist uit de auto gehaald en op weer een ander rijdend ding gezet. Het rijdend ding met kist is naar de ovens geduwd. Harries zusjes, zijn jongste zoontje Ricardo en Harrie zelf mochten mee de ovenruimte in.

Daar heeft de 'stoker' het rijdend geval omhoog geschroefd, tot de bodem van de kist en de bodem van de oven op gelijke hoogte waren. Harries kinderen hebben de kist met z'n allen de oven ingeduwd. Jannie mocht op de knop "Cremeren" drukken.

Na een paar minuten mochten de aanwezigen door een kijkglaasje in de oven kijken. Heel even was nog wat krullend hout in de vlammen te zien, maar al snel waren alleen nog vlammen zichtbaar.

Geen opmerkingen: